Tart’Yvonne – pocztówka z Francji

Jeśli poczuliście, że jesteście za granicą pomimo widoku Bramy Krakowskiej przed sobą, to znaczy, że restauracja z obcą kuchnią zauroczyła Was.

Bistro mieszczące się przy Królewskiej 3 zabrało nas w podróż, racząc tradycyjnymi recepturami, wyselekcjonowanymi trunkami i muzyką komponującą się z wystrojem. Podobno to pierwsza tarteria w Polsce. Jeśli to prawda to jestem znów dumny. Po pizzerii Il Rifugio to drugie miejsce, które zyskało rozgłos w całym kraju. Choć zbyt mały ten rozgłos, sądząc po liczbie gości w Tart’Yvonne. U Włocha ruch jest nieustający. Wypada wspomnieć w tym miejscu o Alzacji i Carmen, które rodzime też nie są, a zdobyły serca Lublinian. Gdzie polska tradycja wśród restauratorów? No jest…ale wciąż nieśmiała.

Tarterię odwiedziliśmy kilka razy. Trzyma poziom bezbłędny. Krótka karta zapewnia świeżość i satysfakcję dla poszukiwaczy aromatów. Wystrój jest swobodny, ale przemyślany. Z nienarzucającymi się francuskimi akcentami. Wystawili w końcu kilka stoliczków na podwórzu, dzięki czemu klimat paryskiej uliczki jest bliższy. Jest to rodzinny interes, ale nie w polskim stylu. Tam się wszystko i wszyscy zgadzają. Obsługa jest świetna, bo doskonale wie czym dysponuje i jak zapewnić gościom komfort. Babcia Yvonne byłaby dumna.

Mają zupy i kremy. Przeważnie jedną lub dwie propozycje dziennie. Ostatnio: krem z pomidorów lub zupę z brokułów. W cenie od 7 zł za małą i 10 zł za dużą porcję. My próbowaliśmy tam kremu z marchwi jakiś czas temu i był gęsty, o żywym kolorze z dużą porcją grzanek. Bezpretensjonalny. Ostatnia wizyta miała nas zaznajomić z naleśnikami gryczanymi oraz utrwalić afekt do kruchego ciasta. Naleśniki w wakacje opuszczają menu, ale i tak je posiądziemy.

Tarta ratatouille

Czas na główny punkt programu. Wystąpiły: tarta szefa kuchni (salami, papryka, ser, ananas), prowansalska (cebula, cukinia, czosnek, feta, pomidor, zioła prowansalskie), ratatouille (bakłażan, cebula, cukinia, czosnek, papryka, pomidor, zioła) oraz deserowa tarta z śliwkami i kremem waniliowym. Wszystkie one były w cenie 9,50 za porcję. Cała tarta to koszt od 36 do 60 złotych. Wpływ na to ma rozmiar i składniki. Jeśli zamówicie tarty wcześniej, to będą kilka złotych tańsze. Jest też możliwość dowozu przy wcześniejszym zamówieniu (dzień, dwa dni wcześniej). Przy kwocie powyżej 100 złotych – dowóz gratis.

Tarta szefa kuchni

Tarta prowansalska

Smaki są pełne…uczucia. Poważnie. Kompozycje są dopracowane, tradycyjne ale niekiedy wielowymiarowe. Zawsze udane. Przepisów jest co najmniej kilka na tarty. Te z Królewskiej to ciasto kruche, odrobinę słone, delikatne, ale nie rozsypujące się, w fakturze – listkowe. Charakterystyczna dla nich jest falbanka na brzegu, która raczej nie występuje w typowym francuskich ciastach. Ale ich smak docenili nawet wielbiciele Marsylianki, twierdząc, że coraz rzadziej w ich kraju można spotkać tak „naturalne”

Tarta ze śliwkami

Nie spodziewałem się, że wyróżnię tartę szefa, ale  zrobiłem to, bo ananas przełamał dominację pikantnego salami w łagodny sposób. Zachęcam też do spróbowania póki czas opcji śliwkowej. Obłędnie krem waniliowy walczy w niej o laur pierwszeństwa z kwaskowo-słodkimi śliwkami. Te rumiane wypieki załagodziłyby nawet konflikt w Syrii.

Kir – czy ktoś z was już próbował połączenia białego wytrawnego wina z likierem z czarnej porzeczki creme de cassis? Pijcie, bo to napój przedni. My spróbowaliśmy wariantu kir royal, a więc z winem musującym. Raczyłbym się tym napitkiem rano i wieczorem. 
Mają też cydr co mnie nie dziwi. Dziwi za to brak podobnego polskiego alkoholu w sklepach przy olbrzymiej ilości jabłek.
Na deszczowy dzień proponujemy po prostu kawę czy herbatę z kocim języczkiem. Nowym ciastkiem. Mają też magdalenki, które kucharz od podstaw skomponował sam pamiętając jedynie smak tych francuskich.

Kir

„Gourmet, pas gourmand”, czyli smakosz a nie łakomczuch – mówi powiedzenie „żabojadów”, jak to się często określa Francuzów. Dzisiaj pokazaliśmy wam, że tamtejsza tradycja jest głębsza. Ma swoją filozofię i spuściznę zachowywaną od wielu pokoleń. Gdyby nie tragiczna historia Polski, jestem pewien, że i my bylibyśmy na podobnym poziomie. Pozostaje poznawać nasze kulinaria na nowo, a w międzyczasie poznawać smaki innych narodów w takich cudownych przybytkach jak Tart’Yvonne. To tylko fragment francuskiej miłości, jaką jest jedzenie i szlachetnie trunki.

Adres w Internecie:

 http://tarty.com.pl/