16 Stołów – uzupełnienie

Zaraz po tym jak usłyszeliśmy o majówkowej wkładce do menu, popędziliśmy, aby upewnić się co do smaku tej restauracji.

Nasze nosy i języki podpowiadają, że mamy do czynienia z najlepszą restauracją w okolicy. Zdajemy sobie sprawę, że nie byliśmy jeszcze we wszystkich, ale trudno będzie przebić opisywaną poniżej ofertę. Jak wspomnieliśmy, ten tekst jest jedynie i aż uzupełnieniem. Piątkowy obiad pozbawił nas wszelkich wątpliwości. Jest przesmacznie, tradycyjnie w nowoczesnym wydaniu i pięknie dla oka.

krem z topinamburu

Troć

Dania łaszkowe to krem z topinamburu z prażoną grasicą i pesto pietruszkowym (13 zł), a także troć z puree z pasternaku, podana z zielonym groszkiem z koperkiem i sosem cytrusowym (38 zł). Pierwsza pozycja urzekła gładkością, kolejnym wcieleniem animelki i kompozycją dotkniętą artystycznymi i rzecz jasna aromatycznymi akcentami fiołka i pietruszki. Krewny ziemniaka jako składnik główny cieszy, bo jest echem tradycji staropolskiej kuchni. Prawdziwie staropolskiej. Ryba tym razem była czule potraktowana. Jej delikatne mięso okrywała krucha skóra, a smak kazał zapomnieć o innych rodzajach mięsa. Puree z pasternaku to znów powrót do korzeni, nie tylko tych roślinnych. Kontrapunktem był cytrusowy sos dbający o rześkość i brak nawet chwilowej nudy.

Szparagi

Ponieważ nie było ochoty na desery, domówiłem szparagi z jajkiem poszetowym i smardzami, podane z musem pietruszkowym i czosnkiem niedźwiedzim (24 zł) i łososia z galaretką z ogórka kiszonego, pęczakiem i zielonym groszkiem (37 zł). Zauważyliśmy przywiązanie kucharzy do groszku i pianek w różnych smakach. To taka dygresja.  Sezon szparagowy rozpoczęliśmy z należytym im oblizywaniem się. Idealnie ugotowane jajko podkreślało ich zielony charakter zarówno w oku jak i na języku. A smardze i czosnek niedźwiedzi pozwoliły na wiarę w to, że są kucharze, którym chce się rozejrzeć i skojarzyć wyjątkowe, nieskomplikowane surowce. 

Łosoś

Moja ryba, już nie z karty majówkowej, jest godna uwagi o każdej porze roku. Łosoś wykonany jak kilka innych dań metodą sous-vide spełni oczekiwania każdej marudy. Rozpływał się dopiero w paszczach, tak samo jak zielona galaretka z kiszonek. Pęczak to dzielny kompan, warty uwagi nie tylko w postaci dodatku. Spróbujcie go zrobić metodą a la risotto. Poczciwy groszek przypomniał o domowych zwyczajach i zakończył tę natchnioną pisaninę.

Więcej szczegółów dotyczących restauracji znajdziecie w poprzednim wpisie. Ogół jest taki, że według nas, nie ma lepszej restauracji w centrum Lublina. Chyba, że Carmen, ale to hiszpańska bajka, a poza tym trochę w innym stylu. 16 Stołów to restauracja elegancka, prowadzona z głową i obsługiwana przez ludzi, którzy znają się na swojej robocie. Gratujemy również kelnerom. Serwis nie wymaga żadnych poprawek.

P.S. Znów wcinaliśmy te ich pyszne bułeczki :) .